Hayatta kalmak için bir "neden'i" olan kişi, hemen hemen her "nasıl'a" dayanabilir.

Varoluşçu terapi, tanı ve semptomlara odaklanmak yerine, insanın yaşamındaki temel varoluşsal sorunlara ve anlam arayışına odaklanır. Diğer terapiler genellikle "ne hissediyorum?" sorusuna yanıt ararken, varoluşçu terapi "yaşamımda neyi hissediyorum?" sorusuna odaklanır.

Hayır. Bu terapi, derin ve dönüştürücü bir diyalogdur. Terapistin felsefi bilgisi, danışanın kendi hayatına daha geniş bir perspektiften bakmasını sağlar. Bu süreç, danışanın somut olarak daha anlamlı kararlar almasına ve hayatını yeniden yapılandırmasına yardımcı olur. 

 Varoluşçu terapi, genellikle uzun süreli bir terapi ekolüdür. Süresi, kişinin hedefleri ve yaşamındaki temel soruların derinliğine bağlı olarak aylar veya yıllar sürebilir.

Evet. Varoluşçu terapi, herhangi bir dini veya inancı dayatmaz. Aksine, kişinin kendi anlam ve inanç sistemini keşfetmesine ve bu doğrultuda otantik bir hayat kurmasına yardımcı olur. Din ve maneviyat da kişinin anlam arayışının bir parçası olarak terapide ele alınabilir. 

Evet. Varoluşçu terapi, anksiyete ve depresyon gibi yaygın sorunları doğrudan semptomlar üzerinden ele almaz, ancak bu semptomların altında yatan varoluşsal kaygıları (anlamsızlık, yalnızlık, özgürlük korkusu gibi) çözmeye yardımcı olarak dolaylı bir iyileşme sağlar. Örneğin, anksiyete bozukluğu yaşayan bir kişi, bu terapide kaygısının temelinde yatan yaşamın belirsizliği ve kontrol edememe korkusuyla yüzleşebilir.